Eat Around Cook Alert: เมื่อเราแวะไป Rain Hill กิน Ramen Kio และ Penguin Likes Chocolate

หายไปนานนนนนมากเลยเนอะเรา....ตั้งแต่น้ำท่วม ก็มิได้ไปที่ไหนเป็นพิเศษเลย เพิ่งมาเริ่มออกตระเวนกินอะไรอร่อยๆ อีกครั้ง เมื่อเดือนมกรานี่เอง และตอนนี้ก็ได้มาหลายร้านแล้วล่ะ เลยได้ฤกษ์กลับมาเขียนบล็อกซะที และอย่างที่บอกไว้เมื่อปีที่แล้วว่า ต่อไปนี้ทุกร้านที่รีวิว จะเป็นร้านที่ไปกินมาเองนะ ไม่ได้เป็นร้านที่ได้มาจากการทำงานแล้ว ฉะนั้นจ่ายเงินกินเองทุกบาททุกสตางค์ค่ะ

และตอนนี้ มีที่เปิดใหม่อีกแล้วนะ ชื่อว่า Rain Hill คราวนี้ไปง่ายเลย เพราะว่าอยู่ริมถนนใหญ่ ลงบีทีเอสที่สถานีพร้อมพงษ์ แล้วเดินย้อนขึ้นไปทางทองหล่อนิดนึง ก็จะถึง เรนฮิลล์แล้วล่ะ

จริงๆ เราตั้งใจจะมาดูร้าน 2046 ซะหน่อย แต่มันเปิด ห้าโมงครึ่ง ซึ่งเพื่อนที่ไปด้วยกัน ต้องรีบกลับไปซ่อมบ้านหลังน้ำท่วม เพื่อนเค้านัดช่างมาติดตั้ง และเดินท่อเครื่องซักผ้าไว้ เลยเอาเป็นว่า 2046 ไว้คราวหน้าแล้วกัน

เท่าที่ดูแล้ว ด้านบนสุดยังไม่เสร็จดีเลย ร้านอื่นๆ ก็มีส้มตำดอกรัก ซึ่งเราอยากกินอะไรที่ไม่ใช่อาหารไทยอ่ะ ไวน์ คอนเนคชั่น ก็ดูจะหนักไปหน่อย อีกร้านจำชื่อไม่ได้ แต่รู้สึกว่ายังไม่โดน เลยมาจบลงตรงที่สองร้านนี้นี่แหละ

Ramen Kio

ร้านนี้อยู่ชั้นสองนะ ขึ้นบันไดเลื่อนมา มองตรงไป จะอยู่ทางซ้ายมือ ร้านใหญ่พอสมควร แต่ที่นั่งที่เป็นบาร์ติดริมหน้าต่างกระจกบานยาวน่านั่งมาก เพราะมองเห็นวิวและท้องฟ้าได้ชัดๆ เต็มๆ ตา

มื้อนี้เพื่อนเราสั่ง “โชยุราเมง” 185 บาท มากิน เพราะชีหิวมาก เป็นราเมงน้ำใสๆ มีงาขาวกับต้นหอมซอยโรยมาด้านบนรสชาตินุ่มนวลกลมกล่อม เค็มนิดๆ กำลังดี ส่วนหมูชาชูเป็นสูตรโฮมเมดที่ขอบด้านนอกมันจะเป็นสีดำๆ ไม่เหมือนแบบร้านอื่นที่เคยกินมาอ่ะ (ที่เมนูเค้ามีอธิบาย แต่เราไม่มีเวลาได้อ่านอ่ะ พนักงานมาไวมาก)

ส่วนของเราเอง สั่ง “ข้าวผัดชาชูกระทะร้อน” (อิชิยากิ ชาฮัง) 140 บาท ข้าวผัดชาฮัง ใส่หมูชาชูหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ เสิร์ฟมาในกระทะร้อน ที่ร้อนจริงๆ แบบมีควันพวยพุ่งออกมาจากข้าวผัดเลยทีเดียว มีเสียงดังฉ่าๆ เป็นซาวด์เอฟเฟคท์แถมมาด้วย ข้อดีคือ มันช่วยให้ข้าวร้อนอยู่ได้นานมาก ขนาดมัวแต่ถ่ายรูปอาหารกันอยู่ (เพื่อเอาไปใช้งานของใครของมัน) กลับมากินข้าว มันก็ยังร้อนอยู่เลยอ่ะ

ข้าวผัดชาชูกระทะร้อน

ถ่ายรูปกันอยู่ตั้งนาน ข้าวก็ยังไม่หายร้อนเลยนะ…

ไก่คาราอาเกะ

ส่วนรสชาติก็โอเคนะ เค็มๆ หวานต้นหอม แต่หมูชาชูหั่นมาชิ้นเล็กเกิ๊น หาไม่ค่อยเจอ เลยไม่ได้ผิวสัมผัสของหมูชาชูแต่อย่างใด ส่วนข้าวกินไปนานๆ จะรู้สึกว่าเลี่ยนอ่ะ เพราะน้ำมันเยอะไปนิด
แต่ที่ใช้ได้ และชอบมากๆ คือ “ไก่คาราอาเกะ” 130 บาท ไก่ชิ้นหนาๆ และติดมันนิดๆ เลยทำให้นุ่มมาก มีรสเค็มนิดๆ กำลังดี เสียดายไม่มีซอสเทอริยากิหวานๆ มาให้จิ้มด้วย ไม่งั้นคงยิ่งอร่อยกว่านี้นะ

ส่วนเครื่องดื่ม พอเราลงนั่งปุ๊บ เค้าจะเสิร์ฟชาเขียวเย็นให้เราทันทีเลยอ่ะ ไม่ต้องสั่ง แล้วมันก็รีฟิลด้วย ที่สำคัญคือฟรีค่ะ ไม่คิดตังค์อ่ะ ไม่รู้ว่าแค่เฉพาะช่วงที่เปิดใหม่รึเปล่านะ ต้องลองไปหลังจากนี้อีกที

สรุปว่า “ราเมง คิโอะ” ก็จัดว่าใช้ได้นะ แต่ยังไม่ถึงกับเป็นร้านที่ต้องกลับไปกินอีกเป็นพิเศษ หรือต้องดั้นด้นไปแถวนั้น เพื่อไปกินมันอ่ะ อาจเป็นเพราะร้านเค้าไม่มีไฮไลท์ของอาหารที่เด่นๆ เท่าไหร่มั้ง เราเลยรู้สึกว่ามันเฉยๆ

เส้นเหนียวนุ่มน่ากิน

ข้าวผัดหมูชาชู

ชานี้แหละ ที่เค้าเสิร์ฟฟรี และเป็นฟิลฟรี

แต่ไฮไลท์ของร้านกลับไมได้อยู่ที่อาหารแฮะ มันกลับไปอยู่ที่วิธีการบอกลาลูกค้า ของพนักงานในร้านอ่ะ คือ พอลูกค้ากินเสร็จ จ่ายตังค์ และเดินออกจากร้าน พนักงานก็จะช่วยกันพูดภาษาญี่ปุ่นเสียงดังมากๆ เราคาดว่าคงเป็นประโยคแนวๆ ขอบคุณที่มาอุดหนุนอะไรงี้มั้งนะ แต่เสียงมันดังมากจริงๆ เลยนะ เรียกว่าเดินออกจากร้านที ก็เด่นกันเลยล่ะ

จบของหนักๆ แล้ว มาต่อที่ของหวานกันต่อ

Penguin Likes Chocolate

ร้านนี้คุณเพื่อนรีเควสต์มาเอง เพราะคุณเธอชอบคอนเซปท์ของร้าน และเป็นร้านที่หมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องมาแวะชิมให้ได้

ตัวร้านจะเล็กๆ แคบๆ และนั่งมีที่นั่งไม่เยอะ ถ้าร้านนี้มันเกิดฮิตขึ้นมา คงต้องเล่นเก้าอี้ดนตรีกันหน่อยล่ะ

เมนูจะมีทั้งที่ขายเป็นชิ้นๆ และแบบที่เค้าเซ็ตมาให้ว่าขนมอันนี้เสิร์ฟคู่กับอันนี้ …เรานั่งสั่งที่โต๊ะได้เลย แต่เวลาคิดตังค์ต้องไปคิดที่เคาน์เตอร์ ช่วงนี้เปิดใหม่ มีโปรโมชั่น กินครบ 300 บาทขึ้นไป ลด 10 % แต่ดันลืมถามว่าลดถึงเมื่อไหร่ แป่วววว

ตอนแรกที่เข้าไปในร้าน อยากกินบราวนี่ที่ด้านบนกรอบๆ ที่เราเห็นบนป้ายหน้าร้านซะหน่อย แต่ประเมินดูแล้ว เราไม่อยากกินไอศกรีมที่เสิร์ฟมากับมันอ่ะ เพราะไม่สบาย ไม่อยากกินอะไรเย็นๆ เลยตกลงใจกิน “ทอฟฟี่ บานอฟฟี่” ดีกว่า (95 บาท) เพราะเราชอบกินของโปรดจากหลายๆ ร้าน แล้วเอามาเปรียบเทียบกันว่าร้านไหนอร่อยที่สุด

Toffee Banoffee

“ทอฟฟี่ บานอฟฟี่” เปิดฉากมาก็เจอซอสคาราเมล ใช่เลย !! ชอบแบบนี้แหละ เพราะว่าบางร้านใช้ซอสช็อกโกแลตนะ ซึ่งเราว่ามันไม่ช่วยขับรสชาติซึ่งกันและกัน ระหว่างคุ้กกี้ข้างล่าง กับกล้วยและตัวซอสเลย แต่ถ้าเป็นคาราเมลเค็มๆ หวานๆ มันเข้ากันกับกล้วยมากกว่า เพราะกล้วยมันก็หวานอยู่แล้ว ควรจะมีอะไรเค็มๆ มันๆ มาตัดรสกล้วยซักหน่อย ไม่งั้นเค้าไม่กินเนยแข็งเค็มๆ กับกล้วยเป็นของว่างหรอก ...

เสียดายที่ Penguin Likes Chocolate เค้าอุตส่าห์เลือกใช้ซอสคาราเมลแล้วทั้งที แต่กลับทำออกมาเป็นรสหวานๆ ไม่มีรสเค็มเจืออยู่เลย รสมันเลยกลืนๆ กันไปหมด...แต่โดยรวมแล้วก็อร่อยอยู่หรอก แค่มันยังไม่ทำให้ฝันถึงเท่านั้นเอง ไม่เหมือนบานอฟฟี่ ร้านกาแฟดอยช้าง จันทบุรี ที่น้องเราซื้อมาฝากตอนไปเที่ยว โอ้โห !!! อันนั้นอร่อยมากกกก ซอสคาราเมลเหนียวๆ รสชาติเข้มข้น หวานเค็มมันเนย ขับรสกล้วยและคุ้กกี้ช็อกโกแลตข้างล่าง ของแบบนี้แหละที่ฝันถึงว่าอยากกินอีกๆๆๆ แต่มันอยู่ตั้งจันทบุรี ต้องรอน้องไปเที่ยวอีก ถึงจะได้กินอ่ะ แต่คุ้มค่าแก่การรอคอยมากนะ ร้านกาแฟดอยช้าง จันทบุรีเนี่ย ถ้ามีโอกาส จะเอามารีวิวให้ดูกัน

กลับมาที่น้องเพนกวิน...

เพื่อนเราสั่ง “วาฟเฟิล สตรอเบอร์รี่”
(145 บาท) วาฟเฟิลอันใหญ่มาก ราดน้ำผึ้ง
กับ ซอสช็อกโกแลต แล้วก็โรยไอซิ่งกับ
สตรอเบอร์รี่หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ วาฟเฟิลก็
กรอบดีนะ แต่เรากินแล้วยังไม่รู้สึกว่ามัน
มีอะไรแปลกใหม่ในรสชาติอ่ะ เฉยๆ มาก

ส่วนเครื่องดื่มเราสั่ง "Signature Chocolate" (95 บาท) ช็อกโกแลตเย็นแก้วใหญ่ราดนมสดมาให้ด้านบนอย่างเยอะ โรยผงช็อกโกแลตมาด้วยเก๋ๆ รสชาติก็เข้มข้นดี ไม่หวานเกิน

แล้วก็แอบไปชิม "ชา Twining เย็น" ของเพื่อน (65 บาท) จำไม่ได้แล้วว่า เพื่อนสั่งชาเขียว หรือชาอะไร แต่ขอชิมไปนิดนึง รู้สึกว่ามันยังไม่ค่อยหอมเท่าไหร่ ไม่ค่อยได้กลิ่นชาเลย เราว่าเราชงเอง มันยังจะหอมกว่านี้นะ ปกติชายี่ห้อนี้ หอมจะตายไป

Signature Chocolate กับ ชา Twining เย็น

ร้านนี้ ถ้าจะถามว่าชอบตรงไหน ก็คงชอบที่บรรยากาศและการตกแต่งนะ จัดร้านน่ารักดี มีกิมมิคเป็นเพนกวิน ส่วนขนมและเครื่องดื่ม ก็อร่อย แต่ยังไม่ถึงกับฝันถึงเช่นเดียวกับร้านราเมงข้างบน